Już dwa lata temu dziennik World News Journal (wydawany przez China Radio International) pisał: „Zgodnie z informacjami płynącymi z Biura Wymiany Międzynarodowej, chińskie rezerwy złota ostatnio wzrosły, jednak obecnie większość z nich jest zlokalizowana w USA i krajach europejskich (…) Stany Zjednoczone i Europa zawsze starały się zdusić rosnące ceny złota. Nie chcą, żeby inne kraje pozbywały się swoich rezerw walutowych w dolarach i euro. Ich zamiarem jest osłabienie złota jako międzynarodowej waluty rezerwowej. (…) Zwiększenie złotych rezerw przez Chiny powinno być wzorem dla innych krajów”
Ostatni spadek cen miał w końcu zniechęcić Chiny do dalszych zakupów. Stało się zupełnie na odwrót. Im tańsze złoto, tym chętniej Chińczycy je kupują. Jak w pokerze, mówią „sprawdzam”, bo jak długo Zachód może blefować?
Manipulacje nie mogą trwać wiecznie. Media, donosząc o masowych zleceniach sprzedaży kruszcu, zapominają o najważniejszym prawie ekonomii – jeśli ktoś sprzedaje, ktoś musi kupić. Dokąd więc trafia całe to wyprzedawane dziś po niskich cenach złoto? Komu brakuje kruszcu, by pokryć zobowiązania wobec innych krajów?