Goldwasser (z niemieckiego – „Złota woda”) to bezbarwny, 38-procentowy likier ziołowo-korzenny, przez ponad 400 lat wytwarzany w Gdańsku wg receptury z XVI wieku. Był ulubionym trunkiem króla Francji Ludwika XIV, dostarczano go także na dwór Katarzyny Wielkiej. Nic dziwnego, że mówiono o nim: „Likier królów – król wśród likierów”.
Jego receptura oparta jest na mieszance blisko 20 ziół i naturalnych olejków eterycznych (wśród nich m.in. kardamon, kolendra, jałowiec, macierzanka, cynamon, lawenda, goździki i anyż), ale nie to go wyróżniało na królewskich stołach. Dodatkową atrakcją tego wyrobu są pływające w nim cieniutkie płatki 22-karatowego złota.
Według jednej z miejscowych legend, do powstania słynnej gdańskiej nalewki przyczynił się sam Neptun. Oburzony, iż do fontanny wrzucane są monety, które ją zapchają, uderzył trójzębem w wodę i rozbił złoto w drobne płatki, które odtąd zdobią Goldwasser swym blaskiem…
Tak naprawdę likier został stworzony przez Ambrożego Vermollen’a, XVI-wiecznego holenderskiego emigranta, który osiadłszy w Gdańsku, zajął się produkcją kardamonowego likieru wg własnej receptury. Kiedy w 1598 roku Vermollen uzyskał gdańskie obywatelstwo, założył w tym mieście fabrykę likierów, którą nazwał „Der Lachs” (Łosoś) – od królewskiej ryby uważanej za symbol szczęścia i dobrobytu.
Receptura likieru była przekazywana z pokolenia na pokolenie. W czasach PRL-u likier produkowany był przez monopol państwowy w Starogardzie Gdańskim. Produkcję przeniesiono następnie do Poznania i zmodyfikowano tradycyjny kształt butelki i projekt etykiety, a w 2009 roku wstrzymano lokalną produkcję, przy zachowaniu praw do słynnego znaku towarowego. Obecnie tradycyjny, oryginalny likier pod nazwą Danziger Goldwasser produkowany jest w niemieckiej fabryce Hardenberg Wilthen AG. Szkoda, że gdańską wódkę trzeba dziś do Gdańska sprowadzać z zagranicy…