W stolicy Wielkiej Brytanii od stuleci skupia się światowy handel złotem, choć dziś coraz większe znaczenie zyskują giełdy azjatyckie i oczywiście główny konkurent Londynu – Nowy Jork. Ale wciąż to właśnie Londyn utożsamiany jest z obrotem kruszcem, a z londyńskiego fixingu korzysta cały świat.
Oto kluczowe dla londyńskiego rynku złota wydarzenia, według London Bullion Market Association:
1676
Po przeprowadzce z Amsterdamu do Londynu, Moses Mocatta zostaje partnerem spółki East India i wspólnie zaczynają wysyłać złoto okrętami do Indii. Firma, którą zbudował Mocatta jest najstarszym członkiem londyńskiego rynku złota, a dziś występuje jako ScotiaMocatta, część Bank of Nova Scotia.
1717
Jako Mistrz Mennicy Królewskiej, Isaac Newton ustala cenę złota w wysokości 4,75 funta, która utrzymała się przez dwa stulecia.
1732
Ponieważ ilość złota w Londynie wciąż rośnie, Bank Anglii otwiera pierwszy skarbiec kruszcu w mieście. Do tego czasu blisko 2/3 złota wydobytego na świecie przechodzi przez londyński rynek.
1817
Mennica Królewska produkuje pierwsze złote suwereny, które zastępują gwineę – złotą monetę o wadze zbliżonej do 1/4 uncji.
1871
Bank Anglii zaczyna akceptować sztaby złota o wadze 400 uncji (blisko 12,5 kg) – dotąd uznawał jedynie sztaby o wadze do 200 uncji. W formie takich sztab przechowuje się na świecie narodowe rezerwy złota.
1897
W londyńskim biurze Sharps & Wilkins odbywa się pierwszy fixing srebra. Biorą w nim udział także najwięksi wówczas dilerzy kruszcu – Mocatta & Goldsmid, Pixley & Abell, oraz Samuel Montagu & Co. Proces codziennego ustalania ceny kruszcu dla potrzeb brokerów, spółek wydobywczych i jubilerów pozostał niemal niezmienny przez ponad stulecie.
1919
Odbywa się pierwszy w historii fixing złota. Spotkania odbywają się w wyłożonym drewnem pokoju w siedzibie N.M. Rothschild & Sons Ltd., by dopiero w 2004 roku zamienić się w telekonferencję. Dilerzy, którzy brali udział w ustalaniu ceny złota, mieli do dyspozycji małe brytyjskie flagi, którymi machali gdy chcieli zmienić swoje zamówienia.
1934
Stany Zjednoczone ustaliły cenę złota na poziomie 35 dolarów za uncję i własnie za tyle skupują ogromne ilości kruszcu. Tymczasem w Londynie lista spółek „good delivery” – spełniających wyśrubowane wymogi jakościowe przy produkcji złotych sztabek – powiększyła się o rafinerie i mennice w ośmiu krajach.
1985
Po zaledwie trzech latach giełda London Metal Exchange (LME) zamyka rynek kontraktów terminowych na złoto. Na lokalnym rynku wyraźnie brakuje zainteresowania, natomiast największą aktywnością wykazują się spekulanci.
1987
Bank Anglii ustanawia London Bullion Market Association (LBMA) – międzynarodowe zrzeszenie podmiotów obracających złotem – administratorem londyńskiego rynku złota i srebra.
2014-2015
Po wycofaniu się przez Deutsche Bank z procesu ustalania cen kruszców, srebro zostaje pierwszym metalem szlachetnym fixowanym za pośrednictwem elektronicznej aukcji. Głośne manipulacje na tym rynku doprowadzają do zwiększonej kontroli przy ustalaniu cen, a wkrótce na nowy system przechodzą także platyna, pallad i złoto.
2016
LME, Światowa Rada Złota i grupa banków ogłaszają wprowadzenie w 2017 roku kontraktów terminowych na złoto i srebro. LBMA wprowadza zaś nowe technologie raportowania w handlu złotem, co ma zwiększyć przejrzystość rynku złota i zapewnić mu dalszy rozwój.