Jednym z najważniejszych następstw upadku Cesarstwa Rzymskiego był rozpad systemu monetarnego na terenie Europy Zachodniej. Gospodarka państw tej części kontynentu odeszła od wymiany pieniężnej opartej na złocie i srebrze na korzyść handlu wymiennego.
Sprzyjał temu fakt, że region pogrążył się w wojnie, anarchii i ogólnym regresie, co spowodowało, że ludzie woleli ukrywać posiadane złote i srebrne monety zostawiając je na „czarna godzinę”, niż wydawać je na wolnym rynku.
Mimo niesprzyjających okoliczności, wielu średniowiecznych władców starało się jednak przywrócić obrót pieniężny, bo oznaczało to dla nich większe i łatwiej ściągane wpływy do skarbców. Pierwsze udane próby ponownego wprowadzenia monet na rynek datuje się na VIII naszej ery. Ponieważ jednak Europa nigdy nie posiadała znacznych złóż złota, większość monet bito ze srebra.
Najbardziej doniosłe wydarzenie w dziejach poimperialnych europejskich systemów monetarnych miało miejsce w Wielkiej Brytanii, podzielonej wówczas na wiele małych królestw. Władcą największego z nich – Mercji, był panujący w latach 757 – 796 król Offa. Rozmiary jego państwa, rozciągającego się w środkowej i południowej Anglii, oraz liczna najemna armia, której trzeba było wypłacać regularny żołd, zmusiły go do reformy systemu pieniężnego.
Szczęśliwie dla Offy, jego królestwo zamieszkiwali trzej znakomici mincerze: Eoba, Babba i Udd, i to oni zapoczątkowali wieloletnie panowanie Anglików na tym polu. Ogromne znaczenie odegrały tu oczywiście posiadane przez Brytyjczyków, prężnie działające kopalnie srebra w Kornwalii.
Produkowane przez Eobę, Udda i Babbę srebrne pensy odznaczały się bardzo wysoką czystością kruszcu, co udało się utrzymać i przez kolejne stulecia. Dzięki temu monety szybko zdobyły popularność w całej Europie i wraz z kupcami docierały aż po Wołgę i Don. Niższe nominały uzyskiwano przecinając srebrne pensy na połówki i ćwiartki.
Dzięki reformom Offy udało się stworzyć silny i stabilny system wymiany oparty na pieniądzu. Mennice produkowały miliony srebrnych pensów i na przełomie tysiącleci mieszkańcy Wysp dysponowali najbardziej zaawansowanym systemem monetarnym w zachodniej Europie. Systemem, który udało się utrzymać przez wieki, bo zawarte w monetach srebro traktowano z należytym szacunkiem.